Aangeraakt door een boom: een wonderlijke vorm van contact

10 November 2021: Gisteren viel me tijdens een wandeling langs de Geleenbeek een oude eik op die ik nog niet eerder had gezien. Ik liep ernaar toe, legde mijn hand tegen de stam en bewonderde zijn machtige kroon en liep vervolgens weer verder. Vannacht voelde ik urenlang warmte, en vanaf zes uur ervoer ik aanzwellende en afnemende vibraties in mijn onderlijf…Blijkbaar geeft de eik de overvloed van energie van de plek waarop hij groeit aan mij door - een wonderlijke vorm van contact.

(Foto boven: ‘Still’ uit het documentaire portret ‘De kunst van het luisteren’ van Maja Hanssen uit 2021)

Ik realiseer me dat deze pulserende energiewervelingen steeds plaatsvinden nadat ik specifieke aandacht aan een boom of meerdere bomen heb gegeven. Meestal weet ik dan om welke boom het gaat. Deze vibraties begon ik in 2016 voor het eerst te ervaren; in mijn dagboek tel ik er veertig tussen 2016 en 2018! Het duurt even voordat ik de gedachte kan bevatten: bomen die mij energie geven?

Aangeraakt

14 April 2021: Bedachtzaam en met heel trage passen begeef ik me vanaf de bosrand in de richting van het beekje. Het valt me op hoe weinig moeite het me deze keer kost om mijn aandacht bij de mij omringende eiken, berken, lijsterbessen, dennen en hazelaars te houden. Wonderlijk, hoe ik dit deel van het bos waar ik al dertig jaar lang af en toe doorheen loop, nu pas als een geheel van uiteenlopende kwaliteiten kan ‘zien’. Mijn aandacht wordt getrokken door een groepje berken, of beter gezegd, ik ervaar ze voor het eerst als geheel. Ik beweeg me nog langzamer en aandachtiger tussen de bomen, de plek naderend waar een berk opvalt door de grote met mos bedekte knobbels aan zijn voet en wortels die zich opvallend ver in een kring over de aarde rondom uitspreiden.

Op het moment dat ik bij de berk aankom - ik ben volledig aanwezig - voel ik een zachte maar onmiskenbare aanraking, een intense ontroering in mijn borst als bij een ontmoeting met een geliefd persoon. Ik sta stil, ontroerd door de aanwezigheid van al deze bomen, die ik voor het eerst als eenheid ervaar. Er verschijnt een zacht geelgroen kleurveld achter mijn gesloten ogen. Vervolgens trekt iets verderop het markant silhouet van een eik mijn aandacht. Als ik hem aanraak wordt ik opnieuw verrast door hetzelfde warme gevoel in mijn borst, alsof ik word aangeraakt door een geliefd persoon…

Het is al verbazingwekkend dat verschillende soorten bomen o.a. via chemische stoffen en electromagnetische stromen samen met mycorrhiza-schimmels en bacteriën als samenhangend leefsysteem communiceren en voedingsstoffen uitwisselen, maar hoe kan dit - een boom die blijkbaar signalen uitzendt en een mens die deze ontvangt? ‘Iets’ legt via de berk contact met ‘iets’ in mij; bewustzijnsgolven die interfereren? Ik ga ergens binnen, begeef me binnen het aandachtsveld dat generaties van bomen hier tijdens hun groei gedurende honderden jaren hebben gecreëerd. Wordt op het moment dat mijn aandachtsveld samenvloeit met dat van de berken even een lege ruimte voelbaar waarin niets dan liefde is?

Dit dagboekfragment werd eerder gepubliceerd in Vruchtbare Aarde, Editie 4, Winter 2021.