Verstilling en passie: wanneer is een schilderij voltooid?

Mijn werk staat in wezen in het teken van het uitbeelden van harmonie en verstilling. Daarbij past mijn handschrift dat zich kenmerkt door fijn gearceerde kleurstreepjes. Vroeger zette ik de eerste laag meestal op met een brede kwast en met één kleur in verschillende nuances. Meer recent is de ondergrond gevarieerder van kleur en dynamischer van handschrift. Meestal verdwijnen deze expressievere penseelstreken echter weer onder een volgende laag van fijnere streepjes. Het schilderij ‘Stroom, geworteld, kleur’ is hier een goed voorbeeld van.

Bij de eerste opzet is nog een losser, expressiever handschrift zichtbaar met daaroverheen een met penseel geschetste boomvorm, die nog niet realistisch is uitgewerkt. Bij de volgende laag voeg ik er de fijne arceringen aan toe en is de stronk meer uitgewerkt.

In het voltooide schilderij [link naar schilderij] is de expressieve laag helemaal verdwenen. Dit roept sinds kort bij mij de vraag op of ik niet eerder kan ophouden, en of ik niet te ver doorga met het streven naar heelheid; de vraag of verstilling in een beeld te combineren is met passie. Natuurlijk zal mijn handschrift nooit helemaal expressief zijn en passie verbeelden — dit streven naar heelheid is immers een innerlijke noodzaak die als het ware gevolg geeft aan mijn geestelijke kompas.

Ik realiseer me echter wel dat door dit consequent streven naar verfijnde harmonie vervolgens de ‘passie’ voor de beschouwer niet meer zichtbaar is en dat dit tevens de toeschouwer minder ruimte biedt om het beeld voor zichzelf te interpreteren en te voltooien. Dit is de schaduwzijde van mijn werkwijze. Te meer daar er in het huidige tijdsgewricht een sterke voorkeur is voor snelle prikkels en nadrukkelijke dynamiek, terwijl er nauwelijks nog aandacht is voor verstilling.

Misschien dat het voor mij een volgende stap is om passie (en onafheid) in heelheid te integreren. Zeker nu ik de heelheid meer in mezelf kan toelaten en plaatsmaakt voor het accepteren van mijn incompleetheid als een deel van heelheid?