Verticaal landschap 2

In mijn vorige journal ‘Verticaal landschap 1’ schreef ik al over het verticale landschap zoals ik dat in Friesland schilderde. De ervaring van open ruimtelijkheid kreeg in mijn werk meestal een verticaal accent, analoog met de verticaal van de mens staand op de horizontaal van de aarde, of meer nog als teken van mijn verbinding met de onzichtbare lichtwereld. Verticaliteit keert steeds weer terug in mijn werk als een teken van hoop in de chaos van de wereld. Het zijn misschien wel mijn meest kenmerkende werken.

Jaren later krijgt dit verticale landschap een vervolg in de ‘Torma’ serie. Zie hier een voorbeeld met drie boven elkaar geschilderde cirkels. En weer later in de serie ‘Bezielde aarde’, waarvan hier een werk met drie ovalen. Meer nog dan in de Friese landschappen ligt het accent in deze werken op de innerlijke en etherische ruimtelijkheid. En er is meer beweging gekomen in het gearceerde handschrift.

Weer enkele jaren later wordt deze innerlijke ruimte nog dynamischer in een serie tekeningen (Stroom, geworteld). En dan is er in 2016 ineens de bevrijdende ervaring van een subtiel vibreren, dat ik zo vaak uitbeeldde in mijn schilderijen, in mijn eigen lichaam: datgene wat in de Friese periode nog ver weg en statisch is is nu dichtbij en belichaamd, en vol suggestie van beweging en stroming.